Zebra eta bere laguna
Bazen behinzebra bat Kuko deitzen zena.
Egun batean Kuko erreka batera joan zen, han txori bat zegoen.
Txoriagaixorik zegoen galduta zegoelako.
Bere amak paseo bat ematean errekara eta ura edatera joan zenean, desagertu zen, txoria bakarrik geratu zen eta ez zekien nola itzuli bere herrira.
Orduan Kukok esan zion:
- Nik lagundiko dizut.
Eta txoriak erantzun zion:
- Eskerrik asko!
Eta Kukok pizta bat aurkitu zuen, luma bat bere amaren lumen kolorekoa eta arrozoi guztiz amarena zela pentstu zuen.
Txoria oso pozik ipini zen eta luma gorde zuen.
Geroago orduak eta orduak pasatu zirenean bere aztarna bat aurkitu zuten.
Ai eskerrak! zuhaitz batean txoriaren ama zegoen.
Han zegoen negarrez ez zekielako bere semetxoa non zegoen, horregaitik ikusi zituenean poz-pozik jarri zen berehala, basoa txorien kantuz bete zen
Ordutik aurrera txoritxoa ez zen inoiz gehiago galdu.
Ainhize Azurmendi
